Η δίκη της Χρυσής Αυγής και τα καθήκοντα του αντιφασιστικού κινήματος

Μετά τη συγκλονιστική μαρτυρία της Μάγδας Φύσσα, τη θαρραλέα κατάθεση του Αιγύπτιου αλιεργάτη και του γείτονα του, ήρθε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου, για να στριμώξει ακόμα περισσότερο τη Χρυσή Αυγή. Στην κατάθεση του τη Δευτέρα, μίλησε για την επίθεση που δέχθηκαν κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης μέλη του ΚΚΕ το 2013 στο Πέραμα, περιέγραψε το πώς έδρασε το τάγμα εφόδου και αναφέρθηκε στις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με μεγαλοεργολάβους του Περάματος που χρηματοδότησαν τις επιθέσεις αλλά και την ανοχή της αστυνομίας με σκοπό να χτυπήσουν τους κομμουνιστές για τη συνδικαλιστική τους δράση. Πρόκειται για ιστορική μαρτυρία που έφερε στο φως όλα όσα συζητιούνται τόσα χρόνια για τη δράση του νεοναζισμού, όλη την εμπειρία όσων του έχουν αντισταθεί. Την Τρίτη συνέχισε την κατάθεση του, διασταυρώνοντας με ακρίβεια στοιχεία που έχουν προκύψει από συνομιλίες στελεχών της Χρυσής Αυγής με τα γεγονότα της επίθεσης, για να αποδείξει ότι ήταν συντονισμένη κίνηση, για την οποία είχε πλήρη ενημέρωση ο «κομματικός μηχανισμός» της Χρυσής Αυγής μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Στη συνέχεια αναφέρθηκε, μετά από σχετική ερώτηση, στον παρόμοιο χαρακτήρα αυτών των επιθέσεων με τα χτυπήματα στα στέκια «Αντίπνοια» και «Συνεργείο» αλλά και στην προσπάθεια δολοφονίας του Δημήτρη Κουσουρή από τον Περίανδρο.

Πρόκειται για τις ημέρες υπ’ αριθμόν 97 και 98 της δίκης και είναι πλέον πασιφανές ότι η δίκη στο σύνολό της και ιδίως κάποιες στιγμές της θα μείνουν χαραγμένες στην ιστορική μνήμη. Η κραυγή της Μάγδας Φύσσας «δολοφόνοι» προς τους ναζί, ο Αιγύπτιος μετανάστης εργάτης  που αναγνωρίζει τον επίδοξο δολοφόνο του φασίστα, ο γείτονας του που μπαίνει μπροστά και καταθέτει, ακόμα και αν δεν απειλήθηκε ο ίδιος και, πλέον, ο κομμουνιστής εργάτης που τοποθετείται και ευτυχώς οδηγεί το ΚΚΕ να μην υποτιμά την αντιφασιστική μάχη αλλά να βγει μπροστά και να κινητοποιηθεί μαζικά. Όλα αυτά είναι εικόνες ενός λαού που δεν αντέχει άλλο την καταπίεση και το φόβο, που βαρέθηκε να μη μιλάει και να κάνει ότι δεν βλέπει. Η δίκη έχει τεράστια πολιτική σημασία και μας καλεί όλους και όλες να είμαστε εκεί όποια διαφορετική προσέγγιση και αν έχουμε, ό,τι και αν μας χώρισε στο παρελθόν. Αυτή η δυναμική εκφράστηκε τη Δευτέρα με αγωνιστές από όλη σχεδόν την Αριστερά και τον αναρχικό χώρο να συγκεντρώνονται μπροστά από το Εφετείο και αυτή η δυναμική πρέπει να ενισχυθεί, να γίνει υπόθεση του ίδιου του μαζικού κινήματος που γνωρίζει ξεκάθαρα ότι απειλείται από το φασισμό και τη δράση του.

Είναι σαφές ότι λείπει, μέχρι τώρα, η σταθερότητα και η συνέπεια. Έτσι, βρήκε ευκαιρία η Χρυσή Αυγή να αντεπιτεθεί την Τρίτη σε αγαστή σύμπνοια με την αστυνομία. Προσωπικά, βρέθηκα το πρωί της Τρίτης έξω από το Εφετείο. Την ώρα που έφτασα κάποιοι αντιφασίστες/στριες είχαν ήδη μπει μέσα στην αίθουσα. Με συγκροτημένο τρόπο έξω από το Εφετείο βρίσκονταν η Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡΜΑ), τα μέλη της οποίας, μαζί με άλλους αντιφασίστες, πήγαν να μπούνε στην αίθουσα, όπως είχαν κάθε δικαίωμα να πράξουν. Αφού περάσαμε από τον έλεγχο, ακολουθήσαμε τον υπεύθυνο αξιωματικό για να μπούμε στο κτίριο των δικαστηρίων. Μόλις άνοιξε όμως η είσοδος, μας περίμεναν από πίσω φασίστες και επιτέθηκαν κρατώντας μάλιστα και γκλομπ που είχαν καταφέρει (πώς άραγε;) να βάλουν μέσα στο χώρο. Μετά την επίθεση, η αστυνομία είχε το θράσος να μας περικυκλώσει και να απειλήσει ότι θα μας ψεκάσει «αν δεν ηρεμήσουμε». Την ίδια στιγμή, οι φασίστες παρέμεναν ανενόχλητοι στις θέσεις τους ενώ είναι προφανές ότι είχαν ενημέρωση για την άφιξη μας, καθώς, όπως μάθαμε από συντρόφους που ήταν ήδη μέσα στην αίθουσα, έφυγαν συντεταγμένα για να ετοιμαστούν. Μετά από πολύ ώρα, και μόνο επειδή επιμείναμε, άνοιξε άλλη είσοδος και κατορθώσαμε να μπούμε στη δίκη. Το σκηνικό έντασης συνεχιζόταν μέσα στην αίθουσα με τους δικηγόρους της Χρυσής Αυγής να διακόπτουν τον Πουλικογιάννη συνεχώς προκειμένου να τον μπερδέψουν.  Η δίκη διακόπηκε δύο φορές, τη δεύτερη επειδή ένας εκ των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής ρώτησε το μάρτυρα αν το παράγγελμα στην επίθεση στο Πέραμα έμοιαζε με αυτό που δόθηκε στην επίθεση που έκαναν οι χρυσαυγίτες σε μας στην είσοδο του δικαστηρίου. Μετά από αυτό,  η δίκη διακόπηκε και θα ξεκινήσει ξανά την Πέμπτη με την κατάθεση του Πουλικογιάννη να συνεχίζεται.

Από εδώ και πέρα, είναι δεδομένο ότι η ένταση είναι επιλογή της Χρυσής Αυγής καθώς που πιέζεται όλο και περισσότερο από την εξέλιξη της δίκης και την μαζική λαϊκή αντιφασιστική καταδίκη της. Αυτός ο στόχος, η καταδίκη και διάλυση της Χρυσής Αυγής, συμπυκνώνει πολύ περισσότερα από μια καταδικαστική απόφαση. Θα στερήσει από το διάχυτο φασιστικό – ρατσιστικό ρεύμα το σημείο αναφοράς του, θα του κόψει την πρόσβαση σε χρήμα και δημόσια προβολή και θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση του κινήματος αλλά και των ίδιων των κοινωνικών ομάδων που στοχοποιούνται από τη Χρυσή Αυγή και το φασιστικό κίνημα ευρύτερα. Τώρα δεν χωράνε δικαιολογίες. Σε αυτή τη μάχη θα κριθεί κάθε ριζοσπαστικός χώρος, κάθε αγωνιστής/στρια και συλλογικότητα που θέλει να συμβάλλει στην ανατροπή του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Κάθε ψευτοδίπολο ανάμεσα στη μάχη σε αίθουσες δικαστηρίων και στους δρόμους έχει καταρρεύσει απ’ την ίδια την πραγματικότητα. Μπορεί κανείς να είναι τόσο αφελής ώστε να θεωρεί «αστικοδημοκρατική ενσωμάτωση» τη μάχη για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής; Ή απ’ την άλλη πώς μπορεί κανείς να έχει αυταπάτες ότι αρκεί ο αγώνας στις αίθουσες των δικαστηρίων αν δε συνδεθεί με το μαζικό αντιφασιστικό κίνημα;

Απέναντι στη λύσσα των φασιστών που αναγνωρίζουν και τρέμουν το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει η δική, η απάντηση μας δε μπορεί να είναι άλλη από την αναζωπύρωση εδώ και τώρα πολιτικά και υλικά του αντιφασιστικού κινήματος. Σε χώρους δουλειάς, σχολεία και σχολές, σε στέκια νεολαίας και πρωτοβουλίες γειτονιών οι άνθρωποι του μόχθου, η νέα γενιά, ντόπιοι και μετανάστες οφείλουμε τώρα να ξανασηκώσουμε το γάντι ενάντια στη Χρυσή Αυγή και τις διάφορες φασιστικές παραφυάδες. Να ανακτήσουμε τις γειτονιές και να στεριώσουμε χώρους αλληλεγγύης και μαχητικής απάντησης στο φασιστικό φίδι που προσπαθεί να εμφανιστεί εκ νέου στις γειτονιές και τα σχολεία της χώρας και στοχοποιώντας αυτή τη φορά προσφυγόπουλα δείχνουν το μισάνθρωπο και ξενοφοβικό φασιστικό τους πρόσωπο. «Ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες» είναι η απάντηση που με μαχητικό, οργανωμένο και συλλογικό τρόπο πρέπει να δοθεί παντού. Κάθε φοιτητικός σύλλογος, εργατικό σωματείο, συνέλευση γειτονιάς, κοινότητα μεταναστών και πρωτοβουλία αλληλεγγύης οφείλει να δώσει το παρόν στη δίκη από εδώ και πέρα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την ιστορικότητα απ’ την οποία διέπεται η δίκη και να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

Πρώτη μαζική και μαχητική αντιφασιστική απάντηση μπορεί να δοθεί αύριο Πέμπτη 3 Νοέμβρη στις 8.30πμ μπροστά στο Εφετείο.